De echte reden waarom ik vechtsport doe

Als je klein bent lijkt het haast wel alsof je een

Mentorschap en Kip Kerrie Masala Broodjes.

Sinds vier jaar ken ik Hanswerner Davids het is door de jaren zo gegroeid dat hij voor mij een mentor is geworden.

Wat bedoel ik met een mentor?

• Iemand die spreekwoordelijk schop onder je kont geeft om in actie te komen.
• Iemand die je leert je leven op te pakken en verantwoordelijkheid voor je eigen acties te nemen.
• Zo iemand dat als diegene in de buurt is, je dag weer goed is. Hij of zij straalt van positiviteit en heeft het beste met je voort.
• En iemand voor wie je bewondering hebt hoe ze in het leven staan.

Dit kan zijn op het werk, school, thuis, familielid of via de sport. Jong, oud, maakt niet uit.

Hanswerner Davids zet spreekwoordelijk gas op het leven en die van een ander. Een mix van een dandy gentleman en een commando. Hij heeft namelijk jarenlang in het leger gediend. Een vrolijke, doortastende man met Haagse humor.

Maar omdat Hanswerner nu een andere klus heeft, director om IT mensen te werven voor Defensie, zie of spreek ik hem niet zo vaak meer. Zo gaan die dingen. Maar als ik hem spreek heeft hij altijd wel iets grappigs meegemaakt. Winkeldief gepakt, verhalen van zijn reizen in combinatie met zijn vechtsport Krav Maga. Of hij heeft weer eens een blauw oog opgelopen met sparren.

Als hij binnen kwam op kantoor of als je met hem op pad ging maakte hij een feestje van de dag. Ik heb enorm met hem gelachen. Hij is superfit en afgetraind door de Survival runs, CrossFit Krav Maga. Hanswerner en ik konden urenlang praten over vechtsport, verdediging en erop uit in de natuur. Menig mens legt het bij hem af.

Ik heb van hem geleerd nog mondiger te zijn dan dat ik al was. “Nee heb je ja kun je krijgen” Om hulp vragen als dat nodig is. En gewoon een lekker praatje maken met bijvoorbeeld de receptioniste. Niet bang zijn als je iets wilt weten of als je een idee hebt, kom in actie!

Ook naast zijn sport trekt hij zijn eigen weg. En hij motiveert mij om mezelf te blijven ontwikkelen en niet teveel in me hoofd vast te zitten. Best belangrijk. We hebben niet elke keer motivatie gesprekken maar zijn aanwezigheid is vaak al genoeg.

Omdat Hanswerner zijn inmiddels oud collega’s wilde trakteren op een afscheidscadeau had hij mij gevraagd voor een aantal collega’s Surinaamse broodjes Kip Kerrie Masala te maken.

Hanswerner blijft voor mij een mens waar ik veel van leer en geleerd heb en als ik het zo begrijp beïnvloed hij meer mensen om hem heen die ook steeds een stapje omhoog doen in het leven.

Hieronder zie je het resultaat en het recept voor de Surinaamse Kip Kerrie Masala broodjes.

INGREDIËNTEN:
500 gramkipfilet of Kippendijen filet. Zit iets meer smaak aan.
1 ui(grote) twee is beter 🙂
3 teentjes knoflook
een halve gele Madam Jeanette
2 blokjes kruidenbouillon Of kippenbouillon poeder
2 eetlepels masala
3 theelepels tomatenpuree Uit die kleine blikjes
Zonnebloem olie
Peper en zout naar smaak
4 Surinaams broodjes(of Turkse puntjes)

Zoetzure komkommer met ui op azijn
1 komkommer
1 rode ui
100 ml witte azijn
100 ml water
2 eetlepels bruine Suiker
6 kruidnagels
6 piment korrels
1 snufje peper en zout

Garnering:
bladselderij fijn gehakt
surinaamse sambal

Zoetzure komkommer met ui, het liefst de dag ervoor maken, dan trekt de smaak er goed in.

Snij de komkommer en de ui en doe in een schaal.

Voeg een laag water en azijn toe aan de gesneden komkommer en ui. Verhouding denk 1 deel azijn twee delen water.

Voeg bruine suiker toe en proef met een thee lepeltje de smaak. als het te zuur is voeg je weer wat bruine suiker toe.

Ik zou aanraden de piment korrels en kruidnagels in een Thee ei erbij te doen dan trekt het wel mee in maar zit het niet irritant los, zoals ik gedaan had.

De vloeistof zal door de bruine suiker helder donker bruin worden. Dat is prima. Bewaar in de koelkast.
De kip kerrie masala.

Hak of pureer de uien en knoflook fijn met madam jeannette peper zonder pitjes. Het is wel aan te raden om de peper te snijden met mes en vork en niet aan te raken want het brand behoorlijk op de huid 🙂

Snij de kip in kleine blokjes, hoe kleiner hoe sneller het bakt.

Was dan de kip in een laagje witte azijn en water, spoel goed uit met vergiet. Het azijn maakt het vlees wat zachter.

En was de zink, vergiet en pan grondig met net van de kook af water.

Verhit de olie en fruit de gepureerde ui, knoflook en madam jeannette daarna bak je de kip mee peper en zout naar smaak toevoegen. Roer regelmatig om.

Als de kip gaar is voeg de tomaten puree toe bouillonblokjes en de drie eetlepels masala.

Voeg olie, water en kruiden na smaak toe Laat het rustig verder pruttelen.

Let op als de kerrie masala aanbrandt maakt het je kip bitter en dat is zonde.

Dus niet de kip laten marineren in de masala tenzij je een heel klein beetje erop strooit en erdoor mengt.

Als het eenmaal gaar is en op smaak, smeer je je broodjes en beleg je dit met kip wat jus van de kip, zuur en de sambal. blad selderij een half takje erop leggen als garnering.

De kip kerrie kun je ook in plaats van broodjes serveren met rijst, sperziebonen of kouseband.

Eet smakelijk.

Maakt dat echt uit dat korte kapsel?

Ok ik loop hier al een tijdje mee rond toch wil ik het kwijt. Ik voel me heel oud om met dit voorbeeld te beginnen om dit onderwerp uit te leggen, maar hier komt ie dan.

Toen ik een jaar of twintig, eenentwintig was (ik ben nu zesendertig, dat is 150 jaar geleden XD) werkte ik als gedetineerde bewaarder in de “Bijlmer bajes” samen met heel veel leuke jonge mensen. Een van die mensen was een vrouw waar iedereen mee wegliep zo leuk was ze. (Nog steeds leuk overigens)

Ze liet menig hart sneller kloppen, haar persoonlijkheid was helder, lief, scherp en grappig. Haar figuur had een typisch “Cola Bottle Shape”. Halfbloed Indo. Soort van mix van vleesgeworden Betty Boop en GI Jane. Ze had namelijk een kale kop, of gemillimeterd haar. Ergens tussen Sinead O’Connor “Nothing Compares to You” en het Amber Rose “Kanye West” tijdperk in.

Deze chick stond in de brand zo “Hot”was ze. En niemand vond het “zonde” van haar kapsel. Haar gemillimeterde haar deed niets van haar vrouwelijkheid af. Nee eigenlijk stonden we met zijn alle raar te kijken als ze haar haar vergat af te scheren.

Mijn moeder, een plattelands vrouw. Ze kwam uit een gezin waar haar vader kneiter hard werkte in de bouw en floreerde met zijn aannemingsbedrijf na de oorlogsjaren. Mijn oma haar moeder, was thuis zorgde voor de kinderen. Haar zussen vooral die boven haar, leek wat vrouwelijker dan mijn moeder. Zij had ook op latere leeftijd een korter kapsel. Maar doordeweeks droeg me moeder meestal een spijkerbroek, trui, gympen of klompen op de kwekerij. Het was vooral praktisch zittende kleding. Zondags droeg ze vaak een rok en deed ze make-up op. Maar haar kapsel was altijd kort blond met krullen. Mijn moeder stond voor mij te boek als een stoere, sterke vrouw. Ja wellis waar kort haar, maar wat boeide het. Later op Facebook een pagina vol satire op het “kort pittige kapsel”

Toen ik een jaar of negen, tien was baalde ik enorm van mijn lange haar, het kwam tot mijn billen en elke dag was een kriem om mijn haren te borstelen. Die klitten, de dikte, hoe warm me hoofd en nek voelde in de zomer. En ik kon me haar alleen in een staart doen. Zelfs vlechten ging me slecht af. Buiten spelen en paardrijden vond ik veel belangrijker. Dus ik vroeg geld aan mijn moeder en besloot zelf naar de kapper te fietsen bij ons in het dorp. Jawel het dorp in Aalsmeer vond ik altijd wel op “stand” de iets hippere kapper was daar en vroeg aan de kapper mijn haren zo kort mogelijk te knippen. Zoals een hip”rattenkoppie”. Althans ik vond dat hip, dan kon ik tenminste sneller spelen en niet met dat vreselijke lange haar elke keer in de weer zijn.

Ok nou goed, geknipt, gestyled, helemaal blij, “yes” geen lang haar meer. Maar al snel had ik daar enorme spijt van. Want ik had nog niet te leeftijd dat ik mezelf opmaakte en epileren deed ik ook niet aan. Dus ik leek nogal op een jongen. Een Chinees lijkend geelkleurig jongetje met beginnende tietjes. Jep het kutst wat me ooit was overkomen. Iedereen vroeg nu of ik een jongen of een meisje was. En er ging geen dag voorbij of iemand in de supermarkt, op straat, op school sprak me aan met jongetje en ga zo maar door. Niemand begreep mijn keuze ook niet voor dit kapsel. “Ja dan vroeg ik er zelf om met zo’,n kapsel” werd me wel eens verweten.

Ik vond het super irritant want mijn bedoeling was praktisch en bevrijdend maar nu werd ik constant in hokjes geduwd. Zo droeg ik express knal rode of roze truien maar nog steeds werd ik uitgescholden of uitgemaakt voor jongetje. En dat is niet leuk als je al worstelt op die leeftijd met je wie bent.

Maar nu komt het. Ik ken eigenlijk in het echt best veel vrouwen met kort haar of korte kapsels, waar ik bewondering voor heb. En toch zodra ik op de laptop of op tv een nogal jongensachtige vrouw of “manvrouw, manwijf” zie ik commentaar lever over haar uiterlijk.

“Niet vrouwelijk genoeg”

“Lijkt wel een vent, trek wat anders aan”

“Zelfs mannen zouden jouw voorkomen te mannelijk vinden. Rookt zeker shag en drinkt bier”

Lijkt wel alsof ik ben gehersenspoeld met beelden van vroeger op tv en in de meiden bladen en nu via Youtube, Instagram, Social Media een dagelijkse dosis meekrijg van zogenaamd vrouwelijke beelden.

Ik geef toe ik doe het ook en ik schaam me er een beetje voor want ik kan wel grapjes maken, maar wat maakt het uit of iemand er nu een kort of lang kapsel heeft, mannelijke of vrouwelijke kleding.

Denk ook een stukje jaloezie want een aantal jaar geleden had ik een korte Bob kapsel en stiekem van binnen droomde ik dat het mij ontzettend goed zou staan een nog korter kapsel en dat ik het ook weer snel zou kunnen aangroeien.

Ook mannen hoor ik vaak klagen. “O nee niet te kort anders kan ik haar haren niet meer pakken “, of “Dan lijkt ze wel op een vent”

Weetje vrouwen en mannen, Fuck it, doe waar je zin in hebt. Vrouwen draag een keer een pak of trek houthakkers blouse aan. En mannen, trek die roze trui aan en sta wat langer achter de spiegel. Ik heb er eigenlijk best een hekel aan hoe we worden beinvloed steeds meer. Of om mezelf in een hokje te duwen. En nee ik ben niet trend hip gevoelig “want iedereen praat daar nu over” Maar gaat om wat je zelf of te wel “zelllluuuff” lekker vind zitten of staan.

En soms kunnen mensen ook geen haargroei hebben ga je dan ook raar staan kijken? Misschien is het wel de tofste persoon ooit. Jouw gemis dus!

 

Triple Decker Brownies. Brownies on Steroids!

Ach, mijn”chocolade”hart smelt als ik denk aan de Triple Decker Brownies van mijn schoonmoeder.

Cecily(69) mijn schoonmoeder is geboren in Manchester en daar opgegroeid met haar twee zussen Kathleen(71) en Eileen (66)waarvan zij de middelste is.Haar vader was vertegenwoordiger, haar moeder boekhoudster, vandaar die stiptheid denk ik.

Vanaf een bepaalde leeftijd ging haar moeder werken en hadden de zussen elk een taak in huis. Cecily deed de boodschappen Kathleen schilde de aardappelen en Eileen deed dit ook. Het koken was vroeger wat eenvoudiger. nu is dat uitgebreid.

Later studeerde Kathleen Engelse Literatuur, Cecily kunstgeschiedenis en de pabo, Eileen Wiskunde aan de Oxford Universiteit. Slimme dames dus.

Cecily is nu al enkele jaren met pensioen en ze kookt het liefst voor haar vrienden, de “Bookclub” en natuurlijk Joost, ik, Chivano en Damian.

Meestal in het weekend eten we bij haar. Liefst zou ik bij haar twee keer per week willen eten en chillen. Dit doen we dan ook van tijd tot tijd.

Cecily weet veel van boeken en ook echt alles van de laatste films. Van Marvel tot en met Arthouse, acteurs en actrices.

Haar liefde voor films heeft ze ontwikkeld in de tijd dat ze als jonge vrouw een baan in de Bios had en ze alle films gratis mochten zien. Ze zit ook op een filmclub.

Wat mij opvalt bij haar is dat er geen haperingen in haar acties zitten. Lui is ze niet, elke dag een stuk wandelen om zo haar Diabetes onder controle te houden. Haar wekelijkse sessies Pilates slaat ze alleen over als ze op vakantie is. En haar beleefdheid en duidelijkheid daar hou ik van.Nee is nee en ze laat commentaar van zich af glijden als ” Water of a Ducks back” Iets wat ze mij geleerd heeft als mensen negatief naar mij zijn. Ze is een voorbeeld voor mij van een sterke vrouw.

Als ik bij Cecily in de keuken sta vallen mij haar kookboeken, mappen met uitgetikte gerechten, desserts kookwekkers en keukengerei op. Haar engelen geduld en de stiptheid waar ze mee kookt daar kan ik wel een beetje jaloers op zijn. En ze kan alles koken van Marrokaanse vegetarische couscous met geroosterde groente, Tart Amandine tot en met Christmas Turkey. Ze neemt haar tijd en het smaakt heerlijk. Haar favoriete websites om gerechten uit te proberen zijn Mary Berry (de kook godin) BBC, Waitrose.

Maar nu die Brownies. Ze serveerde ze sinds dat ik verkering met Joost heb tijdens zijn verjaardag. Ik at er dan soms wel twee. Een dikke crunchy onderlaag de brownie het cake gedeelte zelf en een heerlijke choco glazuur. Een recept die zij destijds van haar collega Liz had gekregen. De brownies zijn ook goed in te vriezen

De tip die ze geeft is exact het recept aan te houden als het om bakken gaat. Aangezien het net scheikunde is. Weeg alles af of werk met Cups.

Hier is het recept, geniet ervan zou ik zeggen.

2 bakblikken van 19cm bij 19 cm

Crunchy laag:

3/4 cup , 110 gr bloem gezeefd

1/4 tsp zout

3/4 bruine donkere suiker

1/8 cup, 65gr havermout

3/4 ,85 gr gesmolten boter

Verwarm de oven voor op 180 graden celcius (160 fan)

Mix de bloem, baking soda en zout in een kom en roer met een houten lepel. Voeg daarna de bruine suiker en het havermout toe, als laatst de gesmolten boter.

Pak het bakblik en knip het bakpapier op maat, plaats het in het bakblik. Druk het mengsel op de bodem van het bakblik en bak het 10 minuten in de oven.

Voor de cake laag gebruikt me schoonmoeder een pak brownie mix van Dr. Oetker. Voor twee bakblikken gebruik je dus twee pakken. Bereid dit voor zoals dit op het pak staat. Eenmaal gemixt giet je de mix bovenop de crunchy laag. Bak in de oven voor 40 minuten 180 graden celcius(160 fan)

Het chocoglazuur:

11/2 ounces pure chocolade (45 gram)

3 eetlepels margarine (45 gram)

2 1/4 cups confectioners sugar (poedersuiker) (266gram)

Smelt de chocolade en de boter, je kunt dit in de magnetron doen met een dekseltje erop want anders spat het alle kanten op. Meng in een kom de boter gesmolten chocolamix met de poedersuiker en voeg twee keer een eetlepel water toe mocht het nog niet vloeibaar zijn. Giet het mengsel over de afgekoelde brownie cake heen. Laat het geheel afkoelen en klaar!!! Nom Nom Nom Nom Brownies on Steroids!!

De rode raad bij ons thuis.

(Foto genomen door Armando Ello)

Sporten is de rode draad in ons gezin.
Voor Joost is dat Braziliaan Jiu Jitsu, Boulderen en Boksen. Voor Chivano Basketbal, voor mij Boksen en Boulderen.

Joost heb ik in 2008 leren kennen via mijn toenmalige Kickboks\MMA school waar ik was begonnen op aanraden van een vriend Furdjel de Windt (meervoudig wereldkampioen MMA.) Ik werkte toen in de bajes (gevangenis) en zocht een sport waar ik me ei in kwijt kon en mezelf leerde verdedigen.

 

Kijk Joost eens een baas wezen.

(Foto genomen door studio Foss)

Joost kwam samen met Michel Verhoeven van sportschool Babytank Verhoeven les geven in BJJ of te we de basis technieken van het grondgevecht. En ik vond Joost wel interessant, hij leek het tegenovergestelde van Michel, introvert en kroop vaak achter de brede ruggen van Michel en teamgenoot Amar.

Hier een mooie promo van de mannen in actie:

Maar anyways. Joost en ik begonnen te daten en BJJ was altijd een ding wat we gezamelijk op pakte. Ik trainde bij hem op zijn sportschool en hij trainde ook wel eens mee in Haarlem bij mij later. Met epische spar rol sessies die we niet snel zullen vergeten.

Chivano mijn oudste heeft zijn eigen pad gekozen, hij heeft het wel geprobeerd BJJ en Boksen maar hij is een Basketballer. Hij leeft voor Basketbal en gamen haha. Vanaf zijn 9 jaar traint hij bij zijn club Vlijmscherp.  Ik vind het heel tof te zien de voorruit gang van het team en hoe gepassioneerd hij inmiddels erover is. Als er een keer slecht gescheidst wordt wordt de normaal zo introverte Chivano een monster en laat ie het hardop weten tijdens de wedstrijd.

(foto genomen door Armando Ello)

 

Maar hoe doe je dat als moeder, tijd vinden om te sporten?

Mijn moeder was vroeger enthousiast Badmintonster maandag avond en het weekend was voor haar trainen of een wedstrijd spelen. Dat was gewoon zo. Me pa paste op en wij waren thuis. Even geen mama maar gewoon Ineke die badmintont.

Wat ik echt geleerd heb door de jaren heen en nu ik wat ouder (*kuch*) ben is niet zo streng meer zijn voor mezelf. Vroeger wilde ik graag sparren en rossen om het zomaar te zeggen. Hoe harder en zwaarder hoe beter. Sparren doe ik allang niet meer voor de volle honderd procent. Gewoonweg omdat ik Boksen voorlopig nog wil blijven beoefenen en ik niet op me vijftigste wil staan stotteren als Mohammed Ali.

Er zijn gewoon dagen dat ik het niet red het sporten, kleine ziek bijvoorbeeld of manlief wilt al gaan sporten. Je kan altijd naar buiten, weer of geen weer, neem de wandelwagen mee ga een stuk wandelen, doe wat yoga oefeningen thuis, ga staan squaten met je kind in je nek.

Maar wees lief voor jezelf, dat heb ik echt geleerd. Je kan niet van nul naar honderd gaan als je conditie daar niet op gebouwd is. Hou er rekening mee dat thuis en op werk ook gepresteerd moet worden.

Ik denk wat helpt is een rooster inplannen waar je op een vaste dag of tijdstip kan sporten. En dat dan consistent volhouden als is het maar 1 keer per week. Ik vind consistentie erg moeilijk met mijn ADD. Ik betrap mezelf vaak erop te veel en dan te kapot te zijn ervan. En als je het niet red gewoon lekker naar buiten wandelen 🙂 dan maakt je lichaam ook gelukshormonen aan.

Een kadans tijdens de training vinden “pace yourself” zeggen ze ook wel eens. Dat is iets wat moet groeien. Niet in slaap vallen maar opbouwen techniek beoefenen en goed uitvoeren en dan harder gaan. Tot waar je maar wilt.

Nee sport is echt voor ons als gezin belangrijk. Het tempo veranderd wel maar de passie blijft. Ik heb er zoveel mooie dingen uit gehaald.

Ik hoop dat als ik oud ben dit ook naar me kleinkinderen kan uitdragen en dat ik gezond mag blijven. Mensen zijn er niet voor gemaakt om te zitten achter een schermpje te koekeloeren. Beweging is de sleutel naar geluk.

We moeten erop uit om gezond te blijven.

Links:

https://www.babytank.nl/

http://www.clubboks.nl/

 

 

Klaar voor de start… en Go!

Voor de aanstaande mama’s en papa’s.

Je kunt zeggen “ik laat het gewoon op me af komen de bevalling”. In andere landen is deze luxe niet en die mensen redden het ook wel. Maar voorbereiding hiervoor is echt key! Daarom ga ik deze informatie delen, want van deze benodigdheden verminderen je rimpels, stoppen je huilbuien en voel je je spontaan 6 jaar jonger.

Nee dit lijstje is vanuit mijn optiek echt noodzaak van bovenop wat je al moet hebben.

Nou weet ik ook wel dat iedereen het anders doet. Maar elke keer gebeurde er iets onverwachts en dacht ik. ‘O ‘dat is wel handig om in huis te hebben, Ik wou dat we dat eerder hadden geweten had ik nu niet met me handen in het haar gezeten’. Ik geef een opsomming met het waarom erbij. Ik noem voor het gemak de vrouw, vrouw maar ze kan ook je vriendin zijn.

Voor jullie beiden:

Privecursus samen bevallen.

Zonder te gaan zweven of in een groep lekker ongemakkelijk met zijn alle puffen, to the point uitleg van wat er gebeurt tijdens een bevalling en hoe je partner je kan helpen zodat als de weeën uitbreken je partner niet in paniek raakt wegloopt, gaat zitten in een hoekje swipe op zijn telefoon. Wij kregen vanuit de zorgverzekeraar de cursus volledig vergoed. Het was een ongeveer twee keer een sessie van anderhalf tot twee uur maar daarna zijn jullie er samen echt klaar voor. Het voelde voor mij echt als een opluchting want Joost had nu echt instructies en tips gekregen over wat te doen in verschillende situaties. Bijna gaan bevallen voelde echt als een team effort, inplaats van in me eentje te gaan lijden.

De cursus is op veel plekken in Nederland te volgen, check hier de link

Oja en mochten jullie alle twee niet zo van het schoonmaken en opruimen zijn en je kunt het geld missen, huur de eerste periode een interieurverzorgster in. Of misschien wil een vriend, vriendin of familielid komende tijd meehelpen met het huis. Scheelt stress en is wel zo hygienisch. Daarna als het huishouden draait kunnen jullie het misschien weer zelf oppakken.

Haal genoeg eten in huis voor de eerste periode, vries porties eten in. Haal fruit op het laatste moment, genoeg thee koffie en wat jullie ook drinken. Beschuit kun je niet alleen muisjes op doen maar ook lekker mee ontbijten mocht er geen winkel open zijn. Rijstwafels en Cracottes, ook lang houdbaar als de verpakking dicht is.

En koop wat lekkers, bijvoorbeeld, koekjes of chocola. Jullie mogen jezelf best wel een beetje trakteren na zo’n inspannende gebeurtenis.

Een groot dienblad, als je die niet hebt vraag het aan familie of vrienden willen ze vast wel uitlenen. Dit is handig voor de visite om thee koffie en beschuit met muisjes te serveren. En voor de kraamverzorgster, als ze het ontbijt voor jullie op bed komt brengen. Plastic zakjes en plastic folie en aluminium folie om eten af te dekken en in de koelkast bijvoorbeeld te stoppen.

Mochten jullie al een kindje hebben (of twee,kan ook). Zorg ook dat hun aandacht krijgen de partner en van familie vrienden tijdens de kraam week en komende periode erna. Mijn oudste kreeg ook kadootjes zodat hij zich niet achtergebleven voelde.

Voor je partner:

Ja ook jij moet een je eigen “bevallings tas” klaarzetten om mee te kunnen nemen mochten jullie onverwachts of gepland naar het ziekenhuis gaan met daarin:

• Genoeg kleingeld voor als je geld in de parkeerautomaat moet doen, zou maar zo zijn dat de pin mogelijkheid eruit ligt van de machines, als je vrouw weeen heeft ga je niet zomaar even weer naar huis rijden.
• Extra paar sokken en ondergoed soms moeten jullie wat langer blijven of overnachten in het ziekenhuis. Wij kregen een kraamsuite in het ziekenhuis met een eigen douche ,WC en extra bank uitklapbaar bed voor de partner, super fijn en luxe.
• Shirt en trui extra kun je verwisselen na een nacht. Ligt er ook aan hoe de temperatuur is.
• Joggingbroek, slaapshirt, niet weggaan als je vrouw moet blijven slapen er kan van alles gebeuren in zo’n nacht is wel zo fijn als je dan gelijk voor haar kan zijn.
• Deodorant en douchegel.
• Tandenborstel, tandpasta, deze en het punt daarboven snap je wel toch?
• Telefoonoplader.
• Oordopjes, om muziek te luisteren.
• Snacks chocola, koekjes, chips energiebars, iets om te eten mocht je even zonder energie zitten en je vrouw niet wilt dat je weggaat omdat ze je nodig heeft. Ziekenhuizen hebben wel winkels maar daar betaal je gelijk de hoofdprijs, zonde van het geld.
• Cola of iets anders fris of water in een blikje of flesje.
• Tictac of Smint, doe je vrouw een plezier, niets is vervelender dan uit je mond stinken en moeten meepuffen met vrouwlief.
• Boek of E book om de tijd te doden.

Zorg verder dat je echt goed geslapen hebt en uitgerust de laatste periode ingaat. Niet met je matties gaan chillen of uitgaan op het laatste moment, ook al zegt je vrouw ‘ ja ga maar’ sorry maar dat vind ik echt respectloos. En zeker als je nog met zijn tweeen bent en dit wordt jullie eerste kindje. “A shit-storm” van emoties, informatie en slapeloze nachten komt eraan. Geniet nog even van elkaar en de rust dan gaan jullie ontspannen de bevalling tegemoet. Want daarna is het over.

Het is ook handig om extra verlof op te nemen als de kraamzorg weg is, zodat je kunt helpen in huis en je vrouw niet hoeft te stressen over het schoonmaken en koken. Zorg dat jij dit doet en neem tijd om van de baby te genieten. Het klinkt heel cliche maar de tijd vliegt daadwerkelijk voorbij.

Voor mama:

Dit kun je extra halen als je nog zwanger bent, of er vlak er na.

• Zachte boxershorts of onderbroeken, liefst een maatje groter dan wat je gewend bent. Ze Zeeman heeft een onderbroek genaamd Mady superzacht comfortabel hoogmodel, kan ook van die extra grote Pads die je krijgt in je kraampakket. Een kanten string is echt een afrader als je net bevallen bent, dit doet pijn aan je “ladyparts” net na de bevalling. Ik had er toen een stuk of tien gehaald. Dus dan heb je nog de bevalling genoeg onderbroeken.
• Meegroei BH’s van de Hema of Hunkemoller, zijn comfortabel en zacht rekt ook goed mee. Handig voor als je stuwing hebt in je borsten en je hebt extra steun nodig. Omdat ik zo’n grote cupmaat hebt droeg ik er twee over elkaar aan telkens als ik ging douchen zo pijnlijk en opgezwollen waren ze.
• Een aantal extra grote makkelijk shirts (Lange of korte mouwen) van katoen. Neemt makkelijk vocht en zweet op.
• Zachte joggingbroeken niet met strak elastiek om je middel want dat snijd allemaal in je buik. Je buik kan gevoelig zijn na de bevalling.
• Floradix Extra ijzer en vitamine zodat je na de bevalling weer wat energie terugkrijgt

Voor de baby:

• Biologisch kokosvet Jawel ik smeer mijn kind gewoon met kokosvet in waarmee je je gerechten kan bakken. Het is hard als je het pakt maar als je een bolletje vet tussen je handpalmen neemt smelt het kun je zo lekker uitsmeren. Goed in gevette baby krijg je dan. Als het goed is heeft kokosvet geen toevoegingen en geur. Wel zo gezond voor je baby’s tere huidje. En ik deed best lang met zo’n pot.
• Weleda’s tegen weer en wind voor baby’s, ik kreeg dit als tip van een vriendin. Om het gezichtje van Damian extra mee in te vetten als het buiten dan kouder wordt.
• Babybepanthem voor schrale billetjes. Ik merkte bij Damian dat bij schrale billen baby Bepanthen veel sneller hielp dan sudocreme.
• Otrivin monodose voor baby’s,Otrivin Baby Zoutoplossing monodose om het neusje van je baby zachtjes te reinigen. De zoutoplossing, verpakt in hygiënische kleine flesjes. Ik vond het beter dan de neusspray om eerlijk te zijn.
• O.R.S Oral rehydration salt. Even voor de duidelijkheid, baby’s of kinderen onder de twee jaar die diarree hebben en/of braken erbij. Dit kan levensgevaarlijk zijn. Gelijk naar huisdokter, huisartsen post of de eerste hulp gaan. Mocht de dokter dan uitsluitsel geven en ORS aanraden dit is bijvoorbeeld midden in de nacht, heb je het tenminste in huis. ORS zorgt ervoor dat de vochtbalans weer hersteld. Lees altijd de gebruiksaanwijzing. Nogmaals, eerst naar de dokter met zulke klachten! Damian was een keer zo ziek. Braken en diarree, we zijn toen twee keer in de nacht naar de eerste hulp gegaan en de dokter had tijdens het consult ons niet verteld over ORS, wij zagen s’ochtends geen verbetering in Damian zijn gezondheid. Nog steeds hangerig huilerig, koorts diarree en braken. Naar de huisarts en die raadde ons ORS aan. En hij vond het heel raar dat de dokters in het ziekenhuis bij de eerste hulp geen ORS hadden aangeraden. Na de ORS knapte Damian gelijk op. Ik wou toen ook dat ik dat al in huis had zodat ik in de nacht als ik goed advies had gehad ORS aan Damian had kunnen geven.

Zo nou dit was hem wel even.

Mocht ik nu nog meer weten zet ik het in dit bericht. Succes geniet van het moois wat er te wachten staat.

Zere Knie.

Vanavond was een fijne avond maar tegelijkertijd had ik een dubbel gevoel erbij. Joost ging niet trainen omdat ie een knieblessure heeft opgelopen tijdens een Braziliaans Jiu Jitsu kamp. Chivano was eerder klaar van stage lopen en zat lekker op de bank met zijn telefoon te spelen. Damian heeft nog steeds last van rode vlekken maar was na zijn slaapje redelijk aan de vrolijke kant weer.

Joost wilde graag na het avondeten een stuk wandelen omdat zijn knie wat stijf aanvoelde en hij toch in beweging wilde blijven.

Dus Damian in de Draagrugzak en Chivano en ik ernaast wandelen. We hebben niet een hele grote wandeling gemaakt maar net genoeg totdat Joost zijn knie weer zeer begon te doen. En zo genoot ik van Chivano zijn humor, Joost zijn droogheid en Damian zijn half dichtgeknepen oogjes.

Wat een klote dag was het overdag eigenlijk. Ik was verdrietig en misselijk geworden toen ik hoorde van het vreselijke bericht van de kindjes en de leidster met de bakfiets in Oss. Wat een inmens verdriet voor vrienden familie, omstanders en hulpverleners.

Onvoorstelbaar eng nieuws. Als ik al verdrietig ben van het nieuws laat staan hoe zij zich voelen. Zoveel liefde, sterkte steun toegewenst, mijn gedachten zijn bij hun.

 

“Nee jawel, of toch maar niet??”

De intentie was er een aantal weken geleden om Damian op zijn nieuw gekochte schoen slofjes te laten lopen buiten op straat.

Mooie zacht grijze schoentjes met een dun zooltje en klittenband bij de Hema, voor een tientje.

Vol trots liet ik ze zien aan me schoonmoeder Cecily ” kijk ze zijn nu iets te groot maar straks kan ie er fijn mee buiten op lopen”

“Ja leuk bedacht “spoel mijn leven een paar weken door en jawel, een van de slofjes is kwijt en ik heb echt geen enkel idee waar schoen nu kan zijn. Binnen gaat het prima, Damian loopt, op zijn blote voeten of met sokken aan. Maar dat kan ik buiten niet maken. Veel te koud en hard de stoep.

En zo raak ik de laatste tijd weer alles kwijt, sokken, ondergoed, auto’s verzin het maar. (“FML, FML,FML” facepalm, facepalm)

Tijdens het opruimen van de woonkamer vind ik drie individuele sokken van Damian, en waar de andere sokken zijn.. schiet mij maar lek (Noord-Hollands Accent)

Ik baal er stevig van want nu loopt of staat hij op andere degelijke schoenen met een dikkere zool waardoor hij de straat niet voelt onderaan zijn voetjes.

Als Damian dan op de stoep staat, staat ie me verloren aan te kijken als een astronaut die op een onbekende planeet geland is en geen stap durft te zetten. Hij begint dan beetje te “piepen” en besluit te zakken naar de grond en op zijn knieen verder te kruipen.

Als klap op de vuurpijl noem ik Joost, Chivano, Chivano, Damian en Damian, Chivano. Kat Greebo scheld ik uit voor Charlie en tegen Charlie zeg ik Venom de laatste tijd.

Misschien scheelt het ook niet dat ik afgelopen jaar met een burn-out te kampen heb gehad maar dankzij hard werken aan mezelf er weer bovenop ben gekomen. Maar dan blijkt mijn brein toch nog een klein beetje een soepje te zijn.

Online lees ik diverse artikelen en blogs. Ik luister en volg het nieuws op de radio, heb de hele dag door gesprekken maar het is nu wel zo’n beetje klaar. Klaar met warrige dingen doen, spullen en woorden letterlijk kwijtraken. Tijd voor sturing en een kadans in me leven. Daarom ga ik weer bloggen en me woorden is op scherm en papier zetten. Zo maak ik weer ruimte in me hoofd en kunnen jullie zien wat ik te vertellen heb.

Mijke van Griensven

It was a Monday night in Breda at Impact sports academy. My boyfriend was teaching BJJ classes and we were way to early so we sat down beside the mat and watched a boxing class. There I saw Mijke for the first time. She patiently watched two big MMA looking guys doing boxing combo. Then she demonstrated the combo, she stood in boxing stance and moved her head from left to right and at the same time shifted her body in the same direction. After that she threw out a left and right punch. She taught the class with patience and not once did she scream or hype her students up with her voice or behavior. She simply walked around hands behind her back and gave tips to the students. I was amazed by her flawless moves and rhythm. I asked my boyfriend: who’s the teacher? He told me her name and where she teaches boxing and from that moment on I knew I wanted her to teach me the art of boxing.

Mijke was born on the 15th of February both her parents were artists. Her mom was a student painter at the art academy when she raised Mijke. Mijke remembered sitting next to her mom just drawing while her mother painted.

She attended high school (Havo) after that she was 17 years of age and applied to the famous Gerrit Rietveld art academy in Amsterdam. First time she applied she didn’t get in. She went to another art school in Arnhem but still really wanted to go to the Gerrit Rietveld. She wrote a letter why she was perfect for the academy and she got in second year.

She studied animation filming and graduated. She moved back to ‘s-Hertogenbosch and worked part time next to her art projects.She organised her own exibithions. For example in the Jan Cunen museum. Her work got noticed by a Belgian jeweler who wanted an animation film about his jewelry, She even got to travel to Japan to take pictures of the jewelry. The pictures were used in the animation movie. She started a project that ended up lasting six years. I asked why so long? “Well”, she answerd:”One second of animation takes about 8 to 12 drawings, so it takes a lot of time, but at the same time I began my boxing career and that also takes up time. Next to the boxing I learned how to paint Sumi-e style wich was perfect for me, because I could capture the image of Boxing.

Sumi-e Ink wash painting, also known as literati painting is an East Asian type of brush painting that uses black ink—the same type used in East Asian calligraphy, in various concentrations. For centuries, this most prestigious form of Chinese art was practiced by highly educated scholar gentlemen or literati. (Wikipedia)

Mijke describes Sumi-e painting as to be just like boxing, the strokes you make are very powerful. She wanted to make art that tells something with as few colours as possible.

Some of her paintings.

Mijke says: “At first when I began boxing I was fascinated by it, because in boxing your biggest opponent is yourself. I took pictures watching fights. But I wanted to experience it myself so I asked my trainer if I could fight in the ring. He said yes. I trained for about a whole year before my first fight. I lost my first fight but I continued training and fighting. People noticed me and I got the chance to be part of the Dutch national boxing team. My hobby got out of hand.” she says. “I got a job where I could work flexible hours and the rest of the time I was training for competition.”

Mijke’s biggest achievements were ,attending the world championships in 2005. Winning first place at the national championships in 2007.And second place at the national championships in 2011.

Mind you, she trained twice a day for the world championships. Mijke’s style can be defined by her technique, she is a technical fighter. I asked her if her art and drawings about boxing defined her technique, Mijke said: “No, I was already like this before boxing. I did Karate and I handled the technique the same way. She stopped competition boxing because she couldn’t grow at her level. She had only two fights a year and kept repeating the same mistakes during the fights. The technique that she learned during training didn’t show in her fights.

I asked if she was ever disappointed by the Dutch boxing world. She said: “Well boxing is a jury sport, sometimes the more aggressive fighter wins but an aggressive fighter isn´t always the most technical one. I really like it when a fighter fights so technically, that he or she dominates the fight. It is as if the most technical fighter is directing the other fighter. But I knew what I was getting myself into,so I got on and accepted it.”

Later on she discovered that her grampa was also a boxer. Boxing is in her genes.

Mijke has her own gym in Vught called Club Boks.She teaches Boxing and Power yoga.

Club Boks also has other teachers.It’s just since October 2014 she works full time running her own gym.

Club Boks also has other teachers.

Jer Soumokil: Dutch kickboxing Champion.
Gunter Baelen: European and Belgian Kickboxing Champion.

She describes Boxing as holding a mirror up and looking at yourself. You overcome your fears and you push yourself to the limit. Sparring can be exciting but every time you do it, you get better at it. You gain confidence in boxing and your confidence and achievements can be adapted in daily life, take for example work or school.

She wants her students to learn how to box with technique and just have fun she says: “Its very important that people keep on training and keep their body healthy.”

Mijke still paints.
She gets inspired by things she sees in daily life. Once she went to the theater around Christmas time and saw a big lamp and this little boy was sitting in the lamp, his head between the lights. She said: “Funny seeing the little man so I remembered the image and made a painting of it.” Her style is more refined now, less lines than before. “I like to be as powerful as can be with my paintings.”

Thank you Mijke for your time.
You are a true Jedi!

For more information about Mijke and Clubboks visit:
http://www.clubboks.nl

My dearest grandma

My grandma lived happily near the canal in a small town called Aalsmeer. Two of her sons with their families lived next to her. My grampa was a constructor, He build arcs, houses, coffins. My grandmother loved life. She had her own vegetable garden, she traveled to far away countries. She loved watching nature and spotting planes.

Grandma really looked like a grandma, her hair was silver she curled it every few weeks, the dresses she wore were of high quality. She wore these big glasses. Her favorite drink was Rooibos Tea she dipped Verkade bisquits in it. She read two news papers, Telegraaf and Trouw, she loved solving puzzles.

She was too kind for the world. She told me that once there lived a mouse in the kitchen, she hadn’t told gramps about the mouse or else the poor thing just got poisened. Instead she let him out of his hole by secretly feeding him pieces of cheese or sausage when my grampa was sitting in the living room. Grandma would go to church on Sunday morning, she sang really off key, I always had a good giggle inside.I visited my grandmother at least twice a week.

When I was a little kid the whole family got together every sunday. The elder family members were sitting in front of the house, drinking coffee talking about what happend during the week. All my nieces and nephews would sit in the back playing cards, board games, as we grew older we would play on our game boys. We would eat snacks like the famous ham and cheese crisps, sausages and cheese. Grandma cooked vegetable soup. it was a real happening every Sunday.

Me an grandma both agreed that I should stay for dinner, called my parents that I wasn’t coming home. We would watch the news and The Bold and the Beautiful together. We cooked, steak,pears and potatoes. We chatted about the news and the family. I really felt welcome and accepted. More of my nephews and nieces visited grandma during the week.

My younger years were from time to time a total nightmare. I got bullied a lot by my sister, because I didn’t fit in I. I was a fat kid, struggling with my identity. The small town where I lived didn’t give me a feeling of belonging there.Predominantly white people whom i couldn’t identify with.
There was this group of nazi skinheads who would hang in places where we ice skated during the winter for instance. The boys would skate Swastikas in the ice and wear skinhead clothes. There was this young man whenever I passed by him on my bicycle he always wore his jacket open so I could see the white power sign on his shirt. Such a strange unfriendly place. I hated every inch of it.

My grandma didn’t judge me how I looked or what I said. She was a safe haven.So that’s why I loved to visit her.

It was early in the morning, when my parents received a call from my uncle, grandma passed away while she was sleeping. My uncle lived two houses down from my grandma. He went and tried to open the back door which was locked. The back door had a combination lock but it wasn’t open so he ticked the code in and found her laying in bed. The whole family gathered in her house and we went upstairs to her bedroom. We all stood around her bed. It looked as if she was still sleeping. She layed on her side her head on the pillow. Between the pillow was a towel. My grandmother didn’t like to drool on her pillow. Her hair was silver and she had no wrinkles on her face.Right beside her on the night cabinet was a glass of strawberry lemonade. She always had a glass of lemonade beside her because when she wakes up in the night her mouth always felt a bit dry. There where no signs of struggle at all, she had gone in peace while she was sleeping. The family decided to let her stay at home until the funeral so that the whole family could be with her. it was a continuous mantra of saying goodbye and bringing up good memories.

As if she knew she was going to pass away sooner or later. She had stickered all of her Swarovski kristal animals. Every grandchild got one. I got a mouse.

One day I hope to be a grandma and be as sweet like her. Listening to my grandchildren.

The song grandma’s hands by Bill Whithers is great. The song is already old I just recently found out about the song and it really made me think of her.
Bill Withers – Grandma’s Hands: http://youtu.be/qv5pagal-ls